تنهایی
خدایا این مطلب اصلن ناشکری نیست...فقط درد دله، هرچی هست بازم شکر...
من کی انقدر تنها شدم؟ کی انقدر از هم دور شدیم؟ کی عادت کردیم باهم غریبه باشیم؟ یعنی قراره هرکسی یه جفت پیدا کنه و بره دنبال زندگیش و بقیه ادما رو فراموش کنه؟ گذشته هارو فراموش کنه؟ اگه دیانا یا ماریلا یا متیوازدواج میکردن انه هم انقدر تنها میشد؟؟خخخخخددددداااااایییییااااااا دلم گرفته اما من قوی میمونم ، من به ارزوهام میرسم ، من همیشه قوی ام.
امروز نذری داریم ، ف هم اومده بود، خب راستش احساسی بهش ندارم، فقط مینویسم که یادم بمونه، حتما همه ی دخترا نگاه های زیر چشمی رو حس کردن، شاید از طرف کسی که عاشقشن ، شاید از طرف کسی که سر فامیل بازی و این چیزها فکر میکنه قراره بیاد خواستگاری و ... شایدم بی منظور فقط جهت ارضای حس مردونگی و هورمونهایی که قراره موجب تداوم نسل بشه...
مال من نوع دومشه و کمی هم نوع سوم ...و در بهترین حالت مقدار کمتری نوع اول ، وقطعا من اونقدر احمق نیستم و نخواهم بود که اینو نفهمم...راستش قیافه بدی نداره و شاید خوب ، احتمالا وضع مالی مناسب و شرایط متناسب اما خب من نمیتونم امیدوارم ف خوشبخت بشه.
